سینما سینما

نيکنام جان جيم جمالتو خيلی با اين مطلبت حال کرديم.می خوام يه کم در مورد سينما حرف بزنم.يه هنر صنعتی يا يه صنعت هنری.يه هنری که بش می گن هنر هفتم.آقا اين هنر بدجوريه.از نويسندگی و بازيگری گرفته تا موسيقی و حتی نقاشی که از نظر من پايه ی اول اين هنره توش نقش داره.الان خيلی از کشورها با استفاده از اين مقوله سعی در شناساندن فرهنگ خودشون به جهانيان هستن و در خيلی از کشورها بودجه های هنگفتی به اين صنعت اختصاص داده می شه. مثلا هند.سينمای هند که در بين قشر روشنفکر ما جايگاهی پايين داره يکی از تاثير گذارترين سينماها در تاريخ اين هنر به حساب مياد.در اوائل دهه ی 70 هاليوود دچار رکود در فروش شد و در همين دوران فيلمهای سينمای هند(که بعدها به تقليد از امريکا باليوود نامگذاری شد) فروش خوبی داشتند و پس از تحقيقات اين نتيجه حاصل شد که فيلمهای هندی به خاطر بار عاطفی زياد در نشان دادن عشقهای زمينی طرفداران بسياری دارد.هاليوود از سينمای هند الگو برداری کرد و با به کار گيری اين پايه در سينمای خودش و با استفاده از تکنولوژی های تصويری خودش را بالا کشيد.اکنون هاليوود بيشترين توليد فيلم را در بين کشورهای جهان دارد.اين توليدات اکثراً توليداتی زيبا و قابل توجه هستند و دومين توليد فيلم به کشور هند و باليوود تعلق دارد که اکثراً توليداتی پيش پا افتاده هستند که به سختی می توان نام فيلم به روی آنها گذاشت.البته من چند فيلم هندی خوب را هم ديدم که می تونم از فيلم «آينه» نام ببرم.همچنين يه فيلم ديگه که يه بار تلويزيون ايران نشون داد و سياه و سفيد بود.راج کاپور و نرگس توش بازی ميکردن.راستشو بخواين فيلم يه مايه هايی شبيه اون فيلم مهدی فخيم زاده بود که خودش نقش «نمکي» رو بازی می کرد.به نظر من چيزی از اون فيلم کمتر نداشت.سينمای ايران را می توان به سه دوره تقسيم کرد.اولين دوره که از فيلم دختر لر شروع ميشود و تا انقلاب پيش ميايد.در اين دوره توليدات سينمای ايران با کيفيت پايين ولی کميت بالا عرضه ميشد.معدود فيلمهايی مثل «قيصر» و «گوزن ها» اثر مسعود کيميايی،«گاو» و «آقای هالو» اثر داريوش مهرجويی،«فرياد زير آب» اثر سيروس الوند «طوقي» اثر علی حاتمی و «کندو» که کارگردانش را نمی شناسم يافت می شود که اين رقم در برابر تعداد فيلمهای توليد شده ی زمان قبل از انقلاب ناچيز است.البته لازم به ذکر است که بهترين توليد سينمای ايران (البته از نظر نگارنده) در اين دوره ساخته شده است که فيلم «سوته دلان» اثر علی حاتمی است.دوره ی دوم از انقلاب تا اواسط دهه ی هفتاد است که فيلمهای بسيار زيبايی در اين دوره داريم که جدا ليستی از اين فيلمها تهيه کردن کار مشکليه.درسته که کار کمی اين دوره پايين تر از قبل از انقلاب بود اما کيفيت فيلمها بسيار بالا بود.«هامون» اثر داريوش مهرجويی، «مادر» اثر علی حاتمی، «اجاره نشينها» داريوش مهرجويی، «روسری آبي» رخشان بنی اعتماد، «باشو غريبه ی کوچک» و «مرگ يزدگرد» بهرام بيضايی و .... .اين فيلمهای زيبا تمومی ندارن و همچنان نام علی حاتمی بر تارک سينمای ايرن می درخشد و به نظر تمامی تماشگران و دست اندرکاران سينما بهترين کارگردان ايران هست.در دوره ی سوم که از اواسط دهه ی هفتاد و همراه با آزادی بيشتر سينماگران همراهه تا الان هست.اين دوره باز فيلمهای زيبای بسياری داريم اما همراه با ساختن فيلمهای موسوم به جشنواره ای بوده و همچنين فيلمهای تقليدی.چه از سينمای خارج چه از سينمای قبل از انقلاب و چه از همين سينمای حاضر.در کل سينمای ما به نظر من سير صعودی داشته.می دونم هيچ جای اين نوشته به بقيه اش ربطی نداره! اما خوب ديگه چه می شه کرد من اينطوری می نويسم.
باران