ره صد ساله، رؤيای صد ساله

۱- آيا می‌خواهيد با اندک سرمايه‌ای، پولدار شويد؟ آيا می‌خواهيد که تنها با پنجاه هزار تومان، ميلياردر شويد؟ آيا می‌دانستيد که می‌توانيد با نشستن توی خانه و پشت کامپيوتر، درآمد ماهانه چند ميليون تومانی داشته باشيد؟ آيا می‌خواهيد ۱۵ سانتيمتر قد بکشيد؟ حتی در سن بعد از ۲۵ سالگی هم قدبلندتر بشويد؟ ... آيا می‌خواهيد فيل هوا کنيد!؟ آيا می‌خواهيد شق‌القمر کنيد؟ آيا می‌خواهيد به سه زبان زنده دنيا در سيم ثانيه! مسلط شويد؟ آيا ... آيا ... آيا ...
اين جملات، پرسش‌ها و استفهام‌های انکاری را کمتر کسی است که نشنيده يا نخوانده باشد. همه ما بسيار ديده و شنيده‌ايم که کسانی از بهشت‌های موعود و رؤياهای باور نکردنی سخن می‌گويند و تلاش می‌کنند ما را هم در اين سعادت سهيم کنند. پنتاگونو، گلدکوئست، گلدمايند و نظاير آن‌ها که می‌خواهند بی هيچ تلاشی تو را پولدار کنند. انواع و اقسام کلاس‌های تکنولوژی ذهن، NLP، مديريت تفکر و ... که موفقيت را به يک‌باره به زندگی‌ات تزريق می‌کنند يا که جديداً اين‌هايی («www.ghadboland.com» و «www.howtogrowtall.com») که ادعا می‌کنند که قد را بلند می‌کنند (و اميدوارم هيچ‌وقت آدرس ای‌ميلتان را پيدا نکنند که از «رهايی زن» هم اسپم‌ترند) و صد البته از اين کاسبی‌ها پررونق‌تر، دکان‌های تقويت اندام‌های جنسی (به خصوص مردانه)
همه و همه اين‌ها را در يک جمله می‌توان خلاصه کرد: «خوشبختی در سه سوت، بدون درد و خون‌ريزی»

۲- ما مردمان تنبلی هستيم. نمی‌خواهم خودم رو از سايرين جدا کنم و بگويم من چنينم و چنانم. بلکه حقيقت اين است که ما مردم تنبل هستيم. چرا که کمتر کسی است که نداند اين بهشت‌ها و وعده‌های دروغين، اوهامی بيش نيستند. اما هميشه اين وسوسه که می‌شود کار کردن، زحمت کشيدن، عرق ريختن و خسته شدن را کنار گذاشت و از يک ميان‌بر، ره صد ساله را، يک شبه پيمود، فريبمان می‌دهد و مسخمان می‌کند. يادم می‌آيد آن دورانی را در اوايل دهه هفتاد که دولت نويد آن را می‌داد که راه ۳۰ ساله ژاپن را ما در پنج سال طی خواهيم کرد. منظور اين که دولت‌مردان و سياست‌گزاران اين کشور هم اسير همين رؤياها بوده و هستند. البته اين تنها مختص ايران و ايرانيان نيست. که شايد اين ويژگی همه جهان سومی‌ها باشد که هميشه در خيال به يک‌باره اوج گرفتن، هر روز پايين می‌مانند و پايين‌تر می‌روند. داشتن رؤيا و خيال عيب نيست. مشکل آن است که برای يافتن ميان‌بر برای ره صد ساله، امشب ره نپوييم و فردا شب و شب‌های ديگر نيز

       

یادداشت‌های شما: