شنبه ۴ آذرماه ۱۳۸۵
سياستورزی، تا آخرين قطره خون
۱- پيروزی دموکراتهای آمريکا در انتخابات هر دو مجلس (سنا و نمايندگان) اين کشور، يک پيامد واضح داشت: «جنگ ديگری آغاز نخواهد شد»
۲- در اطراف خودم، کسانی را میشناسم که در آرزوی حمله آمريکا به ايران هستند. پس از افغانستان و عراق، منتظر بودند که نوبت ما فرا برسد و نشانههايی چون حرکت ناو جنگی به سمت خليج فارس را به دقت دنبال میکردند.
۳- اينها نه وطنفروشند و نه ساده؛ که اکثرشان در بسياری آرزوها و خواستهها با من مشترکند. واژگانی چون آزادي، حقوق بشر، دموکراسی و ... برای همه ما دوستداشتنی هستند.
۴- اما با روی کار آمدن دموکراتها، سياست آمريکا به سمت ديگری خواهد رفت: تحريم
مذاکرات اخير بوش با پوتين و دادن قول مساعد برای کمک به پيوستن روسيه به سازمان تجارت جهاني، به اين معنا است که اگر قطعنامهای برای تحريم ايران مطرح شود، روسيه آن را وتو نخواهد کرد.
۵- شرايط تحريم، شرايط سادهای نيست. دولتهای ايران، با داشتن رانت نفت، عملاً قدرتمندترين بازيگر صحنه هستند. اين ابزار در دست دولت پوپوليست (عوامگرا يا به بيان بهتر عوامفريب) احمدینژاد، کارآمدی دوچندانی داشته است. با تحريم اقتصادی وسيعتر و بسته شدن کانالهای ديگر مبادلات تجاري، دولت بيش از پيش قدرتمند خواهد شد و با تهييج برخی احساسات ملیگرايانه و دشمنستيزانه، فضای سياسي، از اين هم تنگتر خواهد شد. اما خبری از تضعيف دولت يا بهبود سياستها و روشهای حکومت نخواهد بود.
۶- به عقيده من، نگاه داشتن به دست «ديگران» برای بهبود اوضاع، تنها ناشی از يک مسأله است: «تنبلي»
خيلی راحتتر است که در خانه بنشينيم و کسی بيايد و همه چيز را برايمان درست کند و برود.
۷- بدون تعارف، بايد رؤياپردازی و تنبلی را کنار بگذاريم. راه بهبود شرايط کشور، تنها از درون همين خاک و همين مردم عبور میکند. جنگ، انقلاب و بر هم زدن هر نظم و نظامي، به مراتب کار سادهتر و دلپسندتری نسبت به تلاش برای اصلاح يک نظم ناموزون است.
۸- و آخرين کلام: سياستورزی تا آخرين قطره خون
یادداشتهای شما:
دوست عزیز اخیرا مطلبی نوشتم با عنوان آموزش ساخت لینکدانی با دلیشز و گوگلریدر که یه یکی از نوشته های شما لینک دادیم و شوخی با هم با شما البته با بلاگتان نمودیم که دیدن و خوداندنش خالی از لطف نیست. مطلب را خواندم نمیدانستم باید چه بگویم خلاصه ببخشید اگر چیزی در مورد نوشته نگفتم
[ فرشاد یوسفی ] | [یکشنبه، ۵ آذرماه ۱۳۸۵، ۱۱:۰۷ صبح ]من دوست داشتم جمهوری خواهان پیروز انتخابات شوند چون سیاست آن ها معلوم بود: جنگ. و این چیزی است که در شرایط فعلی برای آمریکا غیر ممکن است و اما دموکرات ها بسیار با هوش تر هستند و معلوم نیست چه رفتاری با ایران خواهند داشت. در مورد ادامه سیاست ورزی هم باید بگویم با شما هم عقیده ام. در شرایط فعلی لازم است با قدرت در انتخابات شوراها شرکت کنیم. پیروزی اصلاح طلبان در این انتخابات حداقل از نظر روانی موثر است و جلوی تند روی های احمدی نژاد را می گیرد.
[ فرزاد ] | [دوشنبه، ۶ آذرماه ۱۳۸۵، ۲:۰۶ صبح ]En Sha A llaaaaaa
[ Farhad Abdollahian ] | [سه شنبه، ۷ آذرماه ۱۳۸۵، ۱۰:۳۷ صبح ]با سلام
سیاست های کلی ایالات متحده بر خلاف بیانات شما با روی کار آمدن حزب دموکرات عوض نخواهد شد.
آخه تو رو چه به سیاست. تو فقط به درد جاسوسی BBC خائن می خوری و بس.
بتا عزیز
اخیرا بالاترین تعداد کامنت های ارسالی هر کاربر را محدود کرده است.
لطفا به این عمل اعتراض کنید:
http://blog.balatarin.com/?p=23
