شنبه ۸ تیرماه ۱۳۸۷
هدف، اسپم را توجیه نمیکند
۱- دو سه هفته پیش، داریوش محمدپور در وبلاگش ملکوت، از مزاحمتهای ایمیلی امیرفرشاد ابراهیمی گله کرده بود که چرا هر بار که وبلاگش را بهروز میکند، ایمیل میزند و انگار هیچ راهی هم برای خلاص شدن از این ایمیلها نیست.
۲- چند وقتی هست که گاه و بیگاه، ایمیلهایی از «کمپین یک میلیون امضا» دریافت میکنم که خبر از بازداشت یکی از فعالان زن، بیانیه جدید این گروه یا کلیپ تازهای که ساختهاند، میدهد یا که درخواست امضای فلان تومار را میکند. من هیچ وقت نخواسته بودم که این خبرها را برایم ایمیل کنند و تقریباً همیشه قبل از رسیدن نامهی این عزیزان، خبر را در سایتهای مختلف دیده و خواندهام.
۳- چند روز پیش، یکی از کسانی که این ایمیلهای گروهی را دریافت میکند، نامهای شدیداللحن برای همه کسانی که این نامهها را دریافت میکنند، فرستاده بود و این ایمیلهای گروهی را «اسپم» خوانده و نوشته بود «مگر ما روزی که امضا دادیم، تمایل خودمون رو برای دریافت ایمیلها ابراز کردیم؟»
۴- میدانید فرق بین یک خبرنگار واقعی و یک پاپاراتزی چیست؟
خبرنگار واقعی، قبل از شروع مصاحبه یا گرفتن عکس، از سوژه اجازه میگیرد و با او هماهنگ میکند. اگر طرف مقابل، شرایطی داشته باشد و بخواهد که از وی، در مورد خاصی سؤال نشود، به این خواستهها احترام میگذارد و حتی به وی اجازه میدهد که بخشی از حرفهایش ضبط نشود و اصطلاحاً «Off The Record» باشد.
اما پاپاراتزی، وسط خیابان یا هر جای دیگر، با دوربین و میکروفون روشن به سوژه حمله میکند و مصاحبه را بدون اجازه شروع میکند و هر چه هم دلش بخواهد، میپرسد و ضبط میکند.
کار پاپاراتزیها، غیرقانونی نیست؛ اما با اخلاق رسانهای منافات دارد.
۵- آدرس ایمیل شخصی افراد، بخشی از حریم خصوصی آنهاست و فرستادن مرتب خبر یا درخواست به آن، بدون در نظر گرفتن رضایت فرد یا کسب اجازه از او، هر چند معمولاً غیرقانونی نیست، اما کاملاً مخالف اصول اخلاقی است.
۶- به نظر من، وقتی این ایمیلهای گروهی، مرتباً فرستاده میشوند و حالت خبرنامه را پیدا میکنند، باید جداگانه از تکتک دریافتکنندگان اجازه گرفت و فرض را هم باید بر عدم رضایت گیرندگان گذاشت؛ نه اینکه بنویسی هر کس نمیخواهد دریافت کند، ایمیل بزند و درخواست بدهد. البته این در صورت پایبندی فرستنده به اخلاق است؛ وگرنه که هیچ.
۷- نمونه امیرفرشاد ابراهیمی و کمپین یک میلیون امضا، تنها مشتی از خروار نامههای الکترونیک ناخواستهای است که این روزها در آدرس ایمیل هر کسی پیدا میشود. فراموش نکنیم که پست الکترونیکی، یک رسانه ارتباط جمعی (Mass Media) نیست و استفاده از آن به عنوان یک رسانه یا روش اطلاعرسانی گروهی، سوء استفاده است. در این میان، هیچ هدف پاک و مثبت یا شرایط سخت و دشوار ارتباطی هم فرستادن ایمیل ناخواسته را توجیه نمیکند.
لینک مطلب در بالاترین
یادداشتهای شما:
salam az neveshtehae gahshanget mamnunan mituni komakam koni behem begy che jury mishe ozve een camp shod mer30
[ سحر ] | [جمعه، ۲۰ دیماه ۱۳۸۷، ۶:۵۸ بعدازظهر ]
