جمعه ۳ مهرماه ۱۳۸۸
از مخالفت با صهیونیسم تا یهودیستیزی
واقعیت این است که ضدیت با صهیونیسم (به عنوان یک نظریه یا جنبش سیاسی قومیتگرا) یا مخالفت با دولت اسراییل و اعمالش، لزوماً به معنی سامیستیزی (یهودیستیزی) نیست. هر چند که بسیاری سیاستمداران اسراییلی، این دولت را نماینده و وکیل همه یهودیان میبینند و هر گونه انتقاد از اعمال این دولت را مترادف یهودیستیزی میدانند؛ حرفی که بیشتر به مغالطه میماند. چرا که اگرچه دولت اسراییل بر پایه صهیونیسم بنا شده و صهیونیسم نیز حرکتی یهودی است، اما انتقاد از سیاستهای این دولت یا مثلاً اعمالش در جنگ غزه را نمیتوان لزوماً ضدیت با قوم یهود دانست؛ همان گونه که آیین حضرت موسی نیز نقشی در این میان ندارد.
اما بیایید نگاهی به بخشی از سخنرانی محمود احمدینژاد در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بیندازیم؛ جایی که میگوید:
دیگر قابل قبول نیست که یک اقلیت محض با یک شبکه پیچیده با طراحی غیر انسانی، بر اقتصاد و سیاست و فرهنگ بخشهای مهمی از جهان حاکم شود؛ بردهداری نوین راهاندازی کند و تمام حیثیت ملتها، حتی ملتهای اروپا و آمریکا را قربانی مطامع نژادپرستانه خود کند.
آیا این سخنان تنها ضد اسراییلی و ضد صهیونیستی است یا میشود آنها را یهودیستیزانه دانست؟
به نظر میرسد که این بار نمیشود سخنان آقای احمدینژاد را تنها علیه دولت اسراییل یا جنبش صهیونیستم دانست و متأسفانه ایشان فراتر از دولت اسراییل و صهیونیسم، کل یهودیان را هدف گرفتهاند. شما به فاعل این جملات دقت کنید: «یک اقلیت محض.» آیا میشود یک دولت یا سازمان سیاسی را «اقلیت محض» خطاب کرد؟ یا که باید با توجه به اشاره به ملتهای جهان، مراد سخنان آقای احمدینژاد را قوم یهود دانست؟
مشکل اینجاست که وقتی هدف انتقادات از سازمانهای معتقد به صهیونیسم یا گروههای یهودی به کل قوم و نژاد یهود گسترش مییابد، آنگاه نه فقط یهودیان ایران، که تکتک یهودیان، از وایزمن و بن گوریون و موشه دایان و نتانیاهو گرفته تا اینشیتن و مارکس و کافکا و وودی آلن، متهم خواهند بود. این حق یک سیاستمدار است که دولت یا حرکتی سیاسی را به نقد بکشد؛ اما ضدیت با یک قوم، هر چه قدر هم که برخی از افراد و سازمانهایشان قابل انتقاد باشند، پذیرفتنی نیست.
آقای احمدینژاد فراموش کرده است که شیعیان، نه تنها در بین همه مردم جهان، که حتی در میان مسلمانان نیز در اقلیت هستند. ایشان میتوانست به جای طعنه زدن به جمعیت یهودیان، انتقادهایش را به سیاستهای دولت اسراییل معطوف کند و مثلاً بر این پافشاری کند که اسراییل و دولت یهود، بازتاب نظرات همه یهودیان جهان نیست و هر انتقادی به این حکومت و سازمانهای همسو با آن، ضدیت با همه یهودیان دنیا نباید قلمداد شود.
اگر بخواهیم یهودی بودن یک گروه یا سازمان را دستمایه حمله به کل یهودیان (چه به معنای نوادگان قوم بنیاسراییل، چه به معنای پیروان آیین یهود) قرار بدهیم، به طریق اولیٰ بایستی بپذیریم که مسلمانستیزی ناشی از اعمال طالبان و القاعده، طبیعی است. باید قبول کنیم که مقصر هر اشکالی در کارنامه جمهوری اسلامی، مذهب تشیع است و نیز همه فقه شیعه، همان است که برخی روحانیون بلندپایه حاکم بر ایران میگویند.
داستان این است که تئوریهای توطئه، تصاویر جذابی از دنیا و روابط حاکم بر جهان ترسیم میکنند. در این گونه نظریهها، گروه، فرقه، محفل، سازمان یا اندیشهای را عامل همه آنچه اتفاق افتاده، معرفی میشود و عوامل دیگر را اگر بیتأثیر ندانند، دست کم کماثر میشمارند. میخواهد تئوری توطئه یهودیان باشد یا فراماسونری؛ انجمن حجتیه باشد، پیروان آیین بهایی؛ دولت انگلیس متهم باشد یا لابیهای سرمایهداری.
درست که نمیتوان اثرگذاری لابی اسراییل بر برخی سیاستهای دولت ایالات متحده را منکر شد و شواهدی هم دال بر رد پای تفکرات انجمن حجتیه در اعمال برخی بازیگران عرصه سیاست ایران وجود دارد، اما مسأله این است که نباید دیگر فاکتورهای اثرگذار را نادیده گرفت. این فروکاستن نتایج به یک عامل و نادیده گرفتن عوامل دیگر، خطراتی جدی دارد که کمترین آنها، نژادپرستی یا دشمنی با یک آیین است.
لینک مطلب در بالاترین
یادداشتهای شما:
فکر کنم آقای احمدی نژاد منظورشون فراماسونرها بودن؛ چون هم:
یک اقلیت محض هستند(هرکسی نمی تواند وارد گروه فوق شود)/
هدف آنها هم سیطره بر کل جهان است...
مبتکر برده داری نوین هم انها بودند...
و نباید فراموش کرد یک ماهیت فراماسونری، یهودی است..
دو نوع یهودی هست، یکی صهیونیستی و دیگری غیر صهیونیستی....
برداشت شما از اون تکه ی سخن، هرمونوتیکی است..
باید فهمید واقعا منظور سخنران چی بوده نه فقط برداشت شما...
آخه در همون حرفهاش هم با احترام از یهود سخن میگه....
سلام. تا اونجا که من صحبت های آقای احمدی نژاد رو شنیدم، از حقوق یهودی ها هم صحبت می کرد. به نظرم صحبت های ایشون رو خوب و کامل گوش نکرده اید.
------------------------------------
بهرنگ: دوست گرامی
من متن کامل صحبتهای آقای احمدینژاد رو خوندم. لطفاً شما هم یک بار دیگه متن کامل و مخصوصاً این قسمتی رو که نقل کردهام، بخونید
سلام.من اسم شما رو تو دانشکده شنیده بودم...فقط همین.من هم مکانیک فردوسی میخونم ولی ورودی 85.
خواستم برای یکی دیگه از پستاتون(دوستمون اصغر)کامنت بذارم نشد.
موفق باشید.
یهودی ستیزی در ایران سابقۀ طولانی دارد. ادبیات و زیان فارسی سرشار از طعنه و تسخر به یهودیان است (مثلاً نگاهی به فرهنگ سخن انوری و فرهنگ اصلاحات عامیانه نجفی بیاندازید). باز هم مثلا زمانی یهودیان اصفهان مجبور بودند نشانه ای به لباس خود بیاویزند تا متمایز شوند. در همین دوران پس از انقلاب بر مدرسه ها و نهادهای فرهنگی یهودیان در دوران سازندگی و اصلاحات چه رفت؟
ریشه های یهودی ستیزی در ایران جای دیگری است که گویا باز کردنش به صلاح اسلام و انقلاب نیست. این آقا الان روی چنان موجی سوار است.