دیده‌بان گاه‌نگاری‌های بهرنگ تاج‌دین
خوراک وبلاگ
جمعه ۳۰ اسفند‌ماه ۱۳۸۷

{[(۱×۳×۸÷۸)×(۱×[۳-۸]×۸)×(۱-۳-۸÷۸)]+([۱×۳]-۸-۸)}×(۱+۳-۸+۸)

بعضی وقت‌ها آدم مجبور می‌شود برای فرار از کلیشه‌ها و نوآوری، دست به کارهای عجیب و غریب محیرالعقولی بزند که خودش هم نمی‌تواند جز دیوانگی، نام دیگری برایشان پیدا کند.
حالا حکایت تیتر این نوشته است که حاصل چند ساعت بازی یک کرگدن بیکار با ریاضی است.

الان که به عقب نگاه می‌کنم، می‌بینم سال ۱۳۸۷ نه تنها سال بدی نبود، که خیلی هم خوب بود. (لااقل تا به امروز) فکر می‌کنم که ۸۷ را بدون انجام اشتباهی بزرگ یا از دست دادن فرصتی استثنایی به پایان رساندم و این خودش کارنامه خوبی است.
جز این، پایان هزار و یک شب و فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، معافیت از سربازی و ۹ ماه تجربه کاری عالی، هر چند به سه ماه بیکاری و بلاتکلیفی منجر شده، اما در مقایسه با چند سال قبلش، جای گله و شکایت باقی نمی‌گذارد.
مطمئنم ۱۳۸۷ و خاطراتش را تا سال‌های سال به خاطر خواهم داشت.

در آغاز ۸۷ فکر می‌کردم که زندگی‌ام دارد به وضعیتی پایدار می‌رسد (که نرسید.) اما ۱۳۸۸ را با بی‌اطلاعی و تردید کامل نسبت به آینده‌ام آغاز می‌کنم. حتی نمی‌دانم دو ماه دیگر کجایم و مشغول چه.
به همین دلیل، بزرگ‌ترین خواسته\برنامه\هدف\آرزویم برای ۱۳۸۸ این است که به وضعیتی پایدار برسم و از این بلاتکلیفی و تغییر پی در پی مسیر زندگی رهایی یابم.

نوشتن به مناسبت آغاز سال نو، روز تولد یا سالگرد تولد وبلاگ، کلیشه‌ای‌ترین کلیشه‌ها هستند؛ اما دست کم فرصتی است برای نگاه کردن و ارزیابی دوباره راه طی‌شده و تصحیح مسیر پیش رو. هر چند که تنها گذشت زمان است که می‌تواند انتهای جاده را هویدا کند.

امیدوارم هزار و سیصد و هشتاد و هشتی سرشار از موفقیت، شادی، سلامت، خوشبختی و رضایت به انتظارتان نشسته باشد و گاوهایتان شیرافشان باد.

بالاترین  دلیشس  توییتر  فرندفید  فیس‌بوک


یادداشت‌های شما:

357 :D ایول

----------------------------
بهرنگ: اولاً 347
در ثانی اون ضرب‌در «یک به علاوه سه منهای هشت به علاوه هشت» آخرش رو ندیدی

347×4=1388

[ . ] | [جمعه، ۳۰ اسفند‌ماه ۱۳۸۷، ۱۱:۳۳ بعدازظهر ]


با عرض سلام.
بنده چندوقت یکبار مطالب وبلاگ شما را می خوانم و دنبال می کنم... این بررسی سال 87 واقعا شگفت زده ام کرد... دقیقا مانند سال 87 من بود(به جز 3 ماه بیکاریش).
وبلاگ زیبا و پر محتوایی دارید.در پناه خدا باشید.یا حق

[ امیررضا ] | [شنبه، ۱ فروردین‌ماه ۱۳۸۸، ۲:۲۷ بعدازظهر ]


مطمئن باش هیچوقت نمیشه که به «پایداری» برسی. وقتی هم برسی خیلی زود کسل کننده میشه

[ akram ] | [یکشنبه، ۲ فروردین‌ماه ۱۳۸۸، ۰:۲۷ بعدازظهر ]