در سوگ سينا

يه روز رفتم اون‌ور زيرگذر و يه نوروز خريدم. روزنامه رو که باز کردم، نوشته بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی، در مورد اينترنت يه مصوبه داشته (که خب الان همه می‌دونن) در ادامه‌اش گفته بود روزنامه‌نگاری به نام سينا مطلبی،گروهی رو در ياهو به راه انداخته به نام «جامعه ايرانی کاربران فناوری اطلاعات: ايزيتو» (Iranian Society of IT Users) تو اولين فرصتی کگه تونستم رفتم و عضوش شدم. اين آغاز آشنايی من با سينا بود. کسی که تاکيد داشت مردم خودشون می‌فهمن. بعدا بهتر شناختمش. يک فارغ‌التحصيل علوم سياسی که از مجله فيلم منتقد فيلم شده بود و بعدا توی جامعه کارش ادامه پيدا کرده بود و به قول خودش، اين اواخر مردم فکر می‌کردن که يه سياسی‌نويسه که گاهی فرهنگی اجتماعی هم می‌نويسه و ...
سينا تو وبگرد، نشون داد که چه روزنامه‌نگار فهيم و بادانشيه و می‌دونه که در چه عصری زندگی می‌کنه. سينا چند ماه پيش پدر شد و مانی، محبوب‌ترين کودک ايرانی تو اينترنت شد.
امروز سينا داره بازجويی می‌شه. به جرمٍ... !؟؟؟
من هم نمی‌دونم.