یکشنبه ۱۲ مرداد‌ماه ۱۳۸۲
سيمرغ، سياه-سپيد و خاکستري
۳-اولين نوشته من در وبلاگ گروهی خاکستري، با عنوان «فرار به سوی زندگي» منتشر شد. احتمالا هر سه چهار روز يک بار (البته به شرط بودن مطلبی برای نوشتن) چيزهايی هم در خاکستری خواهم نوشت. فکر می‌کنم مطالبی که آنجا می‌نويسم، وبلاگی‌تر از اينجا باشد. اينهايی که اينجا می‌نويسم بيشتر شبيه مقاله است تا شبيه بز اخفش اعور!
مورد بی‌ربط:
...
من:راستی از سياه-سپيد چه خبر؟
اون(هويت مخفی است): هيچی بابا
- ای بابا! تو که اسمت جزو نويسنده‌هاست! چطور بی‌خبري؟
-- برو بابا! من اصلا دو شماره است سياه-سپيد رو نخونده‌ام.
- چطورياست که اينطورياست؟
--هيچی بابا! سياه-سپيد هم الکی سياسی شده
اگه اونی رو که گفتم، خونديد پس اينم در ادامه‌اش:
«عرض نکردم!؟»
۲-سه هفته است دارم رو يه مقاله تحليلی نسبتا کامل، برای سياه-سپيد کار می‌کنم و اين قدر گرفتاری دارم که فعلا هيچی. يه دعا بکنيد زودتر کارهای خونه (اسباب باز کردن، ما يه خاور، دو تا وانت پيکانُ دو تا ماتيز و شايد بيست تا ظرفيت آدم اسباب اثاثيه داشتيم! ) تموم شه، بشينم پای کار. تازه سه چهار تا ديگه هم هست که ... به خدا دلم می‌خواد سرم رو بکوبم به ديوار!
۱-سيمرغ: به همت «مهدی فيضي» عزيز، مدير مسئول محترم واحه (به شرط سانسور نکردن، البته) جمعی از بر و بچه‌های جديد و قديمی دانشگاه‌های مشهد به همراه عده‌ای از وبلاگ‌نويسان مشهدی و ... کلا يه مقدار آدم ديگه، (مقدار: واحد جديد شمارش آدم) به صورت کاملا مجازی جمع شده‌اند و در ارتباطی (که هيچ شباهتی هم به چت نداره) با استفاده از PHP Nuke و امکاناتی شبيه به Message Board، قراره يک مجله الکترونيکی منتشر کنن به اسم سيمرغ و اولين شماره‌اش رو هم قبل از پايان مرداد خواهيد ديد. ويژگی مهم اينه که هيچ کدوم از صفحات اين مجله، دستی طراحی نمی‌شن و همه‌اش خود به خود و الکترونيکی منتشر می‌شه و در اختيار خوانندگان قرار می‌گيره.
يک تعداد سرويس داريم. هر سرويس هم يه دبير داره. هر نويسنده‌ای می‌آد و تو قسمت مربوط به سرويس خودش، نوشته‌اش رو به صورت يک گفتگو (Topic) جديد، وارد می‌کنه و بقيه اعضا در موردش نظر می اصلاحی يا انتقادی می‌دن. نزديک موقع انتشار هر شماره، دبير سرويس مطلبی رو که بيش از بقيه مورد تاييد بوده، به راحتی پابليش مطلب تو يه وبلاگ معمولی، تو موويبل تايپ پست می‌کنه و صفحه اول هم سر موقع و با يک کليک پابليش می‌شه:
دو تا انتقاد دارم
۱-اين مرد هم چنين سووالی داشت: «فلسفه اين کار و انتشار مجله الکترونيکی از سوی اين گروه چيه؟ چه چيز نويی قراره عرضه بشه؟ هويت‌سازی برای مشهديها؟
جواب مهدی رو هم بايد بگم (منو که قانع نکرد) «جمع شدن و نگه داشتن يه جمع دوستانه قديمي»
۲- با بودن غول‌های گرافيک و صفحه‌آرايی مثل ارداويراف، وهيد، ايمان متقی و ... که همه از نزديکان جمع به حساب ميان، حيف نيست که يه طرح ثابت و تکراری برای صفحه اول همه شماره‌ها داشته باشيم؟ در ضمن با (تقريبا) ديناميک بودن صفحه اول، دسترسی به مطالب هر شماره سخت نمی‌شه؟ من که اين مشکل رو با سيستم جديد کاپوچينو دارم و نمی‌تونم تو مطالب يک شماره خاص (که به فرض، از دست دادم و نخوندمش) گشت بزنم و جستجو کنم.
خيلی بده که آدم به ظاهر عضو تحريريه يه جايی باشه و بر همون جا انتقاد کنه؟ من فکر نمی‌کنم. نه اينها آدم‌های بی‌منطقی هستند (ما اصلا با هم دوست هستيم) اينترنت هم رسانه بگير و ببند نيست.
«تنها راه ماندن، ارتقای کيفيت و متفاوت بودن است.»
برای زنده ماندن بايد برتری به دست آورد و باز هم برتری ...
