دیده‌بان گاه‌نگاری‌های بهرنگ تاج‌دین
خوراک وبلاگ
دوشنبه ۲ خرداد‌ماه ۱۳۸۴

هشت سال پس از ۲/۳/۷۶

۱- انگار نه انگار که هشت سال گذشته است. آن قدر زود گذشت که يک چرت دم عصر می‌گذرد. هيچ کس نمی‌تواند ادعا کند که فکر می‌کرد هشت سال ديگر اين طور باشد. اکثرمان بهشتی از رؤياها می‌ديديم و بعضی هم اوضاعی بسيار بدتر از اين. اما چه می‌شود کرد که گذشت. اين هشت سال اين گونه سپری شد تا امروز تنها بتوان نفسی عميق را بيرون داد با حسی سرشار از بهت، افسوس و نگرانی. هشت سال گذشت ...

۲- نمی‌خواهم و نمی‌توانم که مرورش کنم. اما همزمانی ناميمونی است سالگرد حماسه دوم خرداد با پخش خبر اين که «جمهوری اسلامی ايران، حتی مصطفی معين را نيز محرم نمی‌داند» و پيام اين رد صلاحيت را نيز می‌توان اين گونه خلاصه کرد: «در سرزمينى كه مقبول‌ترين نهادهاى اجتماعى آن در حوزه‌هاى علميه شكل مى‌گيرد و موثرترين نهادهاى سياس‌اش غيرحزبى است، تشكيل دولت حزبى رويايى زودهنگام است» آری! اگر پيام دوم خرداد ۷۶ آزادی، مردم‌سالاری و نفی قيمومت بر مردم بود؛ هر چند پس از هشت سال، اما جمهوری اسلامی ايران پيام خود را در پاسخ به آن پيام، هشت سال بعد منتشر کرد

۳- نمی‌دانم بايد خوشحال باشم که به صف شرکت کنندگان در انتخابات نمی‌پيوندم يا افسوس بخورم. اما خب، حداقل از يک چيز مطمئنم. حيف سايتی که برای ستاد استان خراسان معين طراحی کردم.

۴- ديگر مبارزه تمام شد. از امروز بايد فکر زندگی بود. فقط زندگی ...

بالاترین  دلیشس  توییتر  فرندفید  فیس‌بوک


یادداشت‌های شما: