دیده‌بان گاه‌نگاری‌های بهرنگ تاج‌دین
خوراک وبلاگ
پنجشنبه ۳ اسفند‌ماه ۱۳۸۵

سقوط آزاد نفتی

۱- کارتون داستان اسباب‌بازی (Toy Story) را ديده‌ايد؟ اگر ديده‌ايد، آن صحنه پرواز باز (Buzz) آدمک فضايی را يادتان می‌آيد؟
همان جايی که باز می‌خواهد به وودی گاوچران و ديگران نشان دهد که می‌تواند پرواز کند. پس به يک بلندی می‌رود و خودش را به سمت پايين پرت می‌کند و ... اتفاقات دست به دست هم می‌دهند که يکی دو باری بالا و پايين برود و دست آخر فرود بيايد. هر چه هم وودی تلاش می‌کند تا به بقيه بفماند که اين تنها يک «سقوط آزاد ماهرانه» بوده، کسی به حرفش توجه نمی‌کند. از همه مهم‌تر اين که «باز» هم باورش می‌شود که می‌تواند پرواز کند.

۲- حالا حکايت صحنه سياست در ايران است. عده‌ای کشور را به مرحله «سقوط آزاد» رسانده‌اند. اما ابر و باد و مه و خورشيد و فلک و به‌ويژه نفت، دست به دست هم داده‌اند تا کشور و ايشان، با سر به زمين نخورند و حالا ادعای توانايی پرواز هم می‌کنند.
حال، هر چه هم بگوييم و فرياد بزنيم که اين نه پرواز، که سقوط آزادی است که با برخورد به بالشتک قيمت بالای نفت، ما را اندکی از زمين دور ساخته است، به قول مرحوم نسيم شمال «گوش شنوا کو؟»

۳- يادتان هست آن روزی را که کاريکاتور «استاد تمساح» عده‌ای را کفن‌پوشان به خيابان ريخت؟ امروز را می‌بينيد که حضرت محمد (ص) را با خروس قياس می‌کنند و صدايی از اردوگاه مناديان دين و مدافعان سينه‌چاک اسلام و پيامبر و ائمه بلند نمی‌شود!؟
يادتان هست که حتی سخن گفتن از «مذاکره با آمريکا» حرام، جرم و مستوجب تعقيب قضايی بود؟ امروز را می‌بينيد که جناب رييس‌جمهور برای همتای آمريکايی‌اش نامه می‌نويسد و به کرات هم (با گذاشتن پيش‌شرط‌هايی) آمادگی خود را برای مذاکره، اعلام می‌کند؟
نام اين رفتار دوگانه، اگر «آپارتايد سياسی» نيست، پس چيست؟

بالاترین  دلیشس  توییتر  فرندفید  فیس‌بوک


یادداشت‌های شما:

2 روز دیگه که نفتشون تموم شد می‌فهمن اوضاع چطوره!

[ andisheh ] | [جمعه، ۴ اسفند‌ماه ۱۳۸۵، ۹:۳۹ صبح ]